25 Aralık 2009 Cuma

Kafes - Mario Fratti

Birisi isminle sesleniyorsa bu senin yaşadığının en büyük kanıtıdır.

Yer: Şehir Tiyatroları Fatih Reşat Nuri Sahnesi
___Hepimiz şahsi kafeslerimizde yaşıyoruz bu hayatı. En özgür hissettiğimiz anda bile etrafımızda engellerle çevrili kalıyoruz. Bunların bazılarını sahipleniyor hatta kendimiz koyuyorken, bazıları bizi ve bizim gibileri göz önünde tutmak için oradalar ve kalacaklar da.
___Hikayenin ana karakteri Christof ise sosyal dünyanın iki yüzlülüğüne karşı kendini izole etmiş el yapımı metal kafesiyle. Bu durumun külfetlerini çekmek zorunda kalan cefakar annesi ve durumdan ister istemez etkilenen ailenin diğer bireyleri ile yaşayıp gidiyor.
Ancak hayat tekrarlar kadar değişikliklerle de pişirdiğindendir ki bizi Christof da olaylar ve mağruz kaldığı durumlar yönünde değişmelere uğruyor. Buna rağmen halen yerinde duran demir kafes ise bazen ona korunak sağlarken, diğer zamanlarda ona hapis vazifesini üstleniyor hem de hiç değişmeden.
___Başlarda biraz ağır ilerleyen ve bol bol Cehov övgüleriyle dolu olan oyunda beni tek rahatsız eden unsur. Rolü gereği sürekli kitap metinleri gibi konuşması gereken Christof dışında diğer tüm karakterlerin de bu duruma uyması. Yıllarını okumaya vermiş Christof'un en az kendi kadar edebi konuşabilen "köyden gelme bir elektrik ustası" enişte adayını alaya ve küçümsemeye alması dikkat edenler için rahatsız edici olacaktır kanımca.
___Seyrek de olsa güzel müzik seçimleri, oyuncuların metine göre gayet başarılı performansları ve sürpriz finali ile izlenecek bir oyun Kafes.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder